W tym artykule przeczytasz między innymi o:
- ulicy Złotej
- historii ulicy
Ulica Złota
To ulica biegnąca odcinkami od ulicy Jasnej do ulicy Żelaznej. Nazwa ulicy wpisuje się w "metalową" linię nazewniczą tej części Woli, gdyż obok są także ulice: Żelazna, Srebrna i Miedziana.
Historia
Ulica została wytyczona przed 1770 rokiem jako droga narolna między włókami Kałęczyna, początkowo zabudowana została jedynie do ulicy Sosnowej, głównie niewysokimi domkami drewnianymi bądź murowanymi, mieściła też cegielnię i dwa browary. Liczne były ogrody oraz pola uprawne. Zwarta zabudowa upowszechniła się w okresie boomu budowlanego około 1870 roku, większość nowych budynków stanowiły czteropiętrowe kamienice, wśród których wkrótce usadowiły się liczne luksusowe sklepy. W zachodniej części nadal znajdowały się zakłady przemysłowe, działały tu m.in. zakłady reperacyjne Skody czy kino Uciecha (pod numerem 72). W 1908 roku otwarto na ulicy Złotej linię tramwajową, jednak ze względu na zbyt duże zatłoczenie ulicy linię zlikwidowano 1 maja 1939 roku. Torów jednak nie rozebrano, były one jeszcze wykorzystywane do 1944 roku.
W okresie międzywojennym ulica, a szczególnie jej wschodnia część, znajdowała się w ścisłym centrum miasta, w rejonie tzw. "city", rozbudowanego na terenach dawnego Szpitala Dzieciątka Jezus. Według stanu z 1939 roku ulica zaczynała się od skrzyżowania z Jasną i Zgodą, po czym biegła na zachód przecinając Marszałkowską, Zielną, Wielką i Sosnową, kończąc się u zbiegu z Twardą i Żelazną. Podczas niemieckiej okupacji ulica nazywała się Helgolandstrasse (Helgolandzka). Zabudowa uległa rozległym zniszczeniom szczególnie podczas powstania warszawskiego.
Zaraz po wojnie, w 1947 roku, zmieniono nazwę ulicy na Jacka Bartoszka, jednak już w 1949 roku wrócono do dawnej nazwy. W związku z budową Pałacu Kultury i Nauki wyburzono nieliczne zachowane budynki, a sama ulica została podzielona na dwa niepołączone odcinki: między Jasną a Marszałkowską (numery od 1 do 11) oraz między Emilii Plater a Żelazną (numery od 44 do 83). Jednocześnie wschodni odcinek ulicy uzyskał imię Władysława Kniewskiego – polskiego działacza komunistycznego, który został stracony w okresie międzywojennym za próbę zlikwidowania państwowego agenta w ruchu komunistycznym, Józefa Cechnowskiego. Jednocześnie Pałac Kultury i Nauki wzniesiono dokładnie na osi ulicy Złotej. W rejonie Żelaznej wybudowano także bloki osiedla Złota. 6 listopada 1990 roku przywrócona została dawna nazwa tego odcinka, co spowodowało, że Złota posiada współcześnie dwa niepołączone ze sobą odcinki.
Pośród nieistniejących zabudowań ulicy Złotej należy wymienić:
- ul. Złota 15 – Kamienica pod Bocianem
- ul. Złota 25 – w tej kamienicy umieszczone było miejsce akcji serialu "Dom", którego akcja działa się od 1945 do 1980 roku. Jednak rolę tego budynku w serialu grały budynki przy Pańskiej nr 85, Marszałkowskiej nr 45 oraz Kowelskiej nr 6.
- ul. Złota 30 – Kamienica Kiełbasińskich
- ul. Złota 44 – City Center (Bogusz Center), biurowiec istniał w latach 1991 – 2007, wyburzono go pod budowę Żagla Libeskinda
- ul. Złota 47 – Kamienica Żółtowskich
Napisz komentarz
Komentarze